سهراب سپهری چقدر زیبا گفته:
خدا گر پرده بردارد ز روی کار آدم ها !
چه شادی ها خورد بر هم ...چه بازی ها شود رسوا ...
یکی خندد ز آبادی ...یکی گرید ز بربادی ...یکی از جان کند شادی ...یکی از دل کند غوغا ... چه کاذب ها شود صادق ...چه صادق ها شود کاذب...چه عابد ها شود فاسق ...چه فاسق ها شود عابد ...
چه زشتی ها شود رنگین ...چه تلخی ها شود شیرین ...چه بالا ها رود پایین ...
عجب صبری خدا دارد که پرده بر نمیدارد!!!